As A Transnational Formulation on Migration and Citizenship Relationship: Jus Nexi and It’s Functionality

Jus sanguinis (kan esası) ve jus soli (toprak vatandaşlığı gerçek etkili şekilde yaratmayan, sadece belirli sayıdaki kişiyi kapsayacak esaslardır. Dolayısıyla bu esaslardan biri ile, özellikle varlıklı bir devletin vatandaşlığını yüklenememiş diğer herkes yönünden dahil etme ya da hariç bırakma ikilemi ile karşı karşıya kalınmaktadır. Mevcut vatandaşlık yasaları, otomatik katılım tahsis edilmesi için tek kriter olarak doğum olayına odaklanarak, atamanın apolitik sınırlama tercihinden başka şey olmadığı fikrine katkıda bulunmaktadır. Ne var ki pratikte, yolu yüklemeye dayalı kurallar, topluma kimlerin edilebileceğini sınırlamaktan çok daha fazlasını yapmaktadır. Tıpkı mülkiyet rejimleri gibi, hak sahibi olanlara ayrılmış kaynaklara, faydalara, korumalara, karar verme süreçlerine fırsat yaratan kurumlara erişimi de tanımlamaktadır.
 Ayelet Shachar, kalıplaştırılmış statüsünün nesiller arası aktarımının, Orta Çağ’daki vatandaşlık-mülkiyet ilişkisi üzerinden düşünsel ilgi kurarak, haksızlığını dile getirmiştir. Bu adaletsizliği telafi etmek tür küresel hakkı vergisi kurgulamakta; soli’den farklı sosyal özdeşleşmenin bağlantısını kurmak adına, gurbetçi vatandaşları hariç̧ bırakarak, uzun süredir ikamet eden yerleşik yabancıların, aşamalı vatandaşlığa kabul edilmelerini “jus nexi” adlandırdığı yeni esas yaratarak açıklamaktadır.Anahtar Kelimeler: Vatandaşlık, Ulus-ötesi